خرداد, 1397 بدون نظر دسته‌بندی نشده, مقالات

Virtual Machine Manager

Virtual Machine Manager شرکت مایکروسافت یا به اختصار VMM، کاربر را قادر می‌سازد که Hostهای مجازی‌سازی، کلاسترهای تشکیل شده از Hostها و منابع زیرساختی که برای ساخت و پیاده‌سازی ماشین‌های مجازی و خدمات در Cloudهای خصوصی استفاده می‌شوند را پیکربندی و مدیریت نماید. این منابع زیرساختی شامل گروه Hostها، منابع شبکه، منابع Storage، سرورهای Library و Library Shareها می‌شوند.

این منابع متفاوت در کنار هم ساختاری را تشکیل می‌دهند که می‌توان با استفاده از آن Private Cloud را با استفاده از خانواده‌ی محصولات System Center پیاده‌سازی و مدیریت نمود.

بررسی Hostها و کلاسترهای Host

Virtual Machine Manager دارای قابلیت مدیریت پلتفرم‌های Hypervisor چندگانه، از جمله هاست‌های Microsoft Hyper-V، هاست‌های Citrix XenServer و هاست‌های VMware ESX می‌باشد. همچنین می‌توان از این راهکار برای مدیریت کلاسترهای Host متعلق به Hyper-V،VMware و Citrix استفاده نمود تا از دسترس‌پذیری ماشین‌های مجازی و خدماتی که روی این Hostها پیاده‌سازی می‌شود، اطمینان حاصل گردد.

مفهوم Host Group

برای آسان‌تر شدن مدیریت تعداد زیاد هاست‌ها و کلاسترهای هاست مجازی‌سازی، مدیر ماشین مجازی به کاربر این توانایی را می‌دهد که آن‌ها را در گروه‌های Host مختلف سازمان دهد. Host Group تنها یک گروه‌بندی منطقی از Hostهای مجازی‌سازی است که می‌توانند براساس معیارهای متفاوتی از جمله مکان فیزیکی هاست‌ها یا اینکه منابع به چه صورت به آن‌ها اختصاص داده شده‌اند، ایجاد شوند. به طور پیش‌فرض هر Host که به VMM اضافه گردد در ابتدا در یک گروه Host به نام All Hosts قرار می‌گیرد.

منابع شبکه

Hostهای مجازی‌سازی، ماشین‌های مجازی و سرویس‌ها، به منظور برقراری ارتباط با یک‌دیگر، برنامه‌ها و کاربران نیازمند شبکه هستند. Virtual Machine Manager کاربر را قادر به آماده‌سازی و مدیریت دامنه‌ی گسترده‌ای از منابع شبکه برای Hostها و کلاسترهای Host می‌سازد که برای ایجاد Cloud Private کاربر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این منابع متفاوت شبکه می‌تواند شامل موارد زیر شود:

Logical Network که نمایانگر سایت‌های شبکه‌ی تعریف شده توسط زیر شبکه‌های IP و VLANها و یا هر دو آنها هستند؛ سوئیچ‌های منطقی (Logical Switches) که به کاربر توانایی تعریف یک پیکربندی شبکه‌ی مجازی را به عنوان یک Template و اعمال آن روی هاست های Hyper-V می‌دهد؛ Poolهای آدرس‌های IP استاتیک و Poolهای آدرس‌های MAC که امکان ایجاد آن‌ها برای شبکه‌های منطقی وجود دارد تا نیازی به DHCP نباشد؛ مدیریت آدرس IP یا به اختصار IPAM که به کاربر این توانایی را می‌دهد که بهره‌برداری از آدرس IP و داده‌های موجودی را نمایش دهد؛ تعدیل‌کننده‌های بار (Load Balancerها)، برای اینکه کاربر بتواند درخواست‌های ماشین‌های مجازی را که برنامه‌ای یا لایه‌ای خدماتی را ایجاد می‌کنند تعدیل بار کند، به همراه مجموعه‌ای از آدرس‌های IP مجازی یا VIPها و افزونه‌های سوئیچ مجازی که توانایی انجام کارهایی مانند فراهم کردن Quality Of Service یا به اختصار QoS یا مانیتور کردن ترافیک شبکه را به کاربر می‌دهد.

همچنین Virtual Machine Manager قابلیت‌های مجازی‌سازی شبکه را فراهم می‌کند، از جمله پشتیبانی برای ایجاد و مدیریت شبکه‌های مجازی و Gatewayهای شبکه. مجازی‌سازی شبکه مفهومی موازی با مجازی‌سازی سرور است که به کاربر این توانایی را می‌دهد که چندین شبکه‌ی مجازی را جداسازی کرده و روی یک شبکه‌ی فیزیکی اجرا کند.

مجازی‌سازی شبکه از طریق VMM نسبت به استفاده از شبکه‌های سنتی چندین برتری دارد: اولاً این ساختار مجازی‌سازی VMها را به ماشین‌های مجازی دیگر، Hostها یا دیگر برنامه‌هایی که روی همان شبکه‌ی مجازی اجرا می‌شوند، متصل می‌کند. وقتی یک VM به Host دیگری منتقل می‌شود، VMM به طور خودکار آن شبکه‌ی مجازی را با VM انتقال می‌دهد تا همچنان به باقی زیرساخت متصل باشد. مجازی‌سازی شبکه همچنین به چندین Tenant اجازه می‌دهد که شبکه‌ی جداگانه‌ی خود را برای امنیت و حریم خصوصی، و همچنین محدوده‌های آدرس‌های IP خود را برای انعطاف‌پذیری مدیریتی داشته باشند. در نهایت با استفاد از Gateway، یک VM که روی یک شبکه‌ی مجازی اجرا می‌شود، می‌تواند به هر شبکه‌ی فیزیکی در همان سایت یا مکانی متفاوت متصل شود. مدیر ماشین مجازی System Center 2012 R2 حتی شامل یک Inbox NVGRE Gateway می‌شود که می‌توان آن را به عنوان VM پیاده‌سازی کرد تا این تعامل‌پذیری میان‌شبکه‌ای فراهم گردد.

منابع Storage

Hostهای مجازی‌سازی، ماشین‌های مجازی و سرویس‌ها، به منظور ذخیره‌ی داده‌ها و تنظیمات برنامه و همچنین دسترسی به Storage مشترک از چندین مکان، نیازمند Storage هستند تا ماشین‌های مجازی بتوانند روی Hostهای متفاوتی اجرا شوند. VMM به کاربر توانایی شناسایی، دسته‌بندی، آماده‌سازی، تخصیص و تعیین Local Storage که در آن ظرفیت Storage به طور مستقیم به Host مجازی‌سازی متصل است و همچنین Remote Storage که در آن وظیفه‌ی مدیریت Storage از Host به یک دستگاه Storage خارجی Offload می‌شود را می‌دهد. به علاوه مدیر ماشین مجازی با استفاده از File Shareها که از پروتکل Server Message Block (SMB) 3.0 پشتیبانی می‌کنند هم از Block Storage که شامل Fibre Channel، iSCSI و شبکه‌های ذخیره‌سازی SANهای Serial Attached SCSI (یا به اختصار SAS) می‌باشند و هم از File Storage پشتیبانی می‌کند. این آخرین قابلیت که نخستین بار در Virtual Machine Manager 2012 معرفی شد با هدف بهره بردن از قابلیت‌هایی مثل Storage Poolها و Thin Provisioning، کاربر را قادر می‌سازد تا برای ایجاد و مدیریت نمونه‌های Scale-out File Server یا به اختصار SoFS که بر روی Windows Server 2012 اجرا می‌شوند، از Virtual Machine Manager استفاده نماید.

کاربرد Management Server

Management Server سروری است که سرویس Virtual Machine Manager یا به اختصار VMM، بر روی آن اجرا می‎شود. Management Server با استفاده از پایگاه داده VMM، سرورهای Library و هاست‌های VM، ارتباطات را کنترل می‌نماید. هر دستوری که از طریق کنسول VMM یا استفاده از Windows PowerShell صادر شود، توسط Management Server پردازش می‌شود. با استفاده از این سرویس می‌توان از چندین کنسول مدیریتی در یک محیط بهره برد.

عملیات روزمره

بلافاصله پس از پیاده سازی VMM در محیط و آماده‌سازی ساختار خود با استفاده از پیکربندی Host Groupها، شبکه و منابع Storage، و همچنین Library سرورها و Share ها و اضافه نمودن هاست‌های مجازی‌سازی و دیگر سرورهای زیرساختی (از قبیل Instanceهای SoFS) می‌توان کار با VMM را آغاز نمود. برخی از Taskهای عملیاتی که به صورت روزمره انجام می‌شود شامل: پیکربندی رول‌های کاربر بصورت Self-Service، ایجاد Templateهای ماشین مجازی، ایجاد Templateهای سرویس، ایجاد Cloudهای شخصی و پیاده‌سازی ماشین‌های مجازی در Cloudهای شخصی، پیاده‌سازی سرویس‌ها در Private Cloudها، توسعه دادن سرویس‌ها، مدیریت بروزرسانی‌های ساختار، مانیتور نمودن صحت عملکرد ماشین‌های مجازی، پشتیبان‌گیری از دیتابیس VMM و مواردی دیگر می‌باشد.

ایجاد Private Cloud با استفاده از VMM

در صورتی که بخواهید از پلتفرم System Center برای ایجاد و پیاده‌سازی Private Cloudها استفاده کنید، استفاده از VMMضروری است؛ زیرا این سرویس باعث ایجاد Resource Pooling شده، Self-Service را فعال سازی می‌نماید و از قابلیت انعطاف‌پذیری مورد نیاز برای ایجاد راهکارهای Cloud پشتیبانی می‌نماید. می‌توان از VMM برای ایجاد Private Cloud از یک گروه Host که دارای یک نوع یا تمامی Hostهای زیر می‌باشد، استفاده نمود:

  • Hyper-V
  • VMware ESX
  • Citrix XenServer

همچنین اگر در محیط VMware vCenter Server پیاده‌سازی شده موجود باشد، می‌توان از VMM برای ایجاد Private Cloud از یک VMware Resource Pool استفاده نمود.

اگرچه VMM عناصر اصلی سازنده برای ایجاد Private Cloudها را فراهم می‌نماید، می‌توان از طریق یکپارچه‌سازی VMM با دیگر اجزای System Center که شامل موارد زیر می‌شود، راهکارهای کاربردی‌تری ایجاد نمود:

  • Operations Manager: با استفاده از این جزء، می‌توان به منظور مانیتور نمودن صحت منابع، از System Center Monitoring Pack متعلق به System Center 2012 Virtual Machine Manager استفاده نمود. همچنین Operations Manager قابلیت‌های گزارش‌گیری را برای محیط VMM فراهم می‌نماید.
  • Orchestrator: می‌توان از این قابلیت برای ایجاد جریان‌های ‌کاری که به منظور خودکار نمودن برخی از Taskها با VMM در تعامل می‌باشند، استفاده نمود.
  • Service Manager: این ویژگی از طریق System Center Virtual Machine Manager Connector با VMM، یکپارچه‌سازی شده است.
  • Data Protection Manager: این ویژگی برای پشتیبان‌گیری از هاست‌های Hyper-V، ماشین‌های مجازی و برنامه‌های کاربردی که توسط ماشین مجازی اجرا می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.


منابع:

  • www.apk.co.ir
  • www.Rafatel.com

تگ ها